Onze optredens zijn bedoeld als een muzikaal eerbetoon aan Herman Brood, de meest overtuigende Nederlandse belichaming van het begrip sex, drugs en rock & roll. Ondanks zijn bekendheid vele jaren na zijn dood, zullen maar weinig mensen het muzikale oeuvre van Herman Brood goed kennen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met enerzijds zijn grillige discografie en anderzijds zijn vele nevenactiviteiten op het gebied van tv, film, theater en vooral schilderkunst. Daarom hier een dwarsdoorsnede van Hermans discografie in 10 delen, van 1977 t/m 2000: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
DEEL 8 A
Freeze (1990) *
Brood is begin jaren negentig de weg kwijt. Sterker nog, Brood is zelf een tijdje zoek als manager Koos van Dijk promotie wil doen voor de nieuwe CD Freeze. Tijdens de opnames al blijkt het lastiger dan ooit om Brood bij de les te houden. Jaren lang drugs- en alcoholgebruik eisen ook bij Brood hun tol. Het Belgische blad Humo grapt met serieuze ondertoon "Bij internationale bookmakers ligt een lijst van muzikanten wier kaars ieder ogenblik kan uitgaan. U kan er een gokje wagen; wie sterft eerst? Herman Brood zal u daar op de niet zo felbegeerde derde plaats aantreffen."
Wie Brood dat zelfde jaar ziet bij het TV-programma RUR weet dat dit binnen zijn mogelijkheden ligt. Bij Jan Lenferink verklaart Brood dat hij stopt met optreden. Ook is er onenigheid met Koos waardoor ze een jaar niet samenwerken. Net als Rudi Engelbert is Dany Lademacher ondertussen vertrokken. David Hollestelle is net als vroeger weer de enige gitarist. Ivo Severijns vervangt Engelbert op bas.
Op het eerste gezicht lijkt Brood volop inspiratie gehad te hebben voor Freeze. Zestien rock songs, waaronder dit keer slechts één cover. Maar bij een betere blik en zeker na enkele luisterbeurten valt Freeze vies tegen. Er zijn met onder meer 'Boys in Black' en 'Johnny' zeker vijf tussendoortjes, vaak zo kort dat ze nog niet voor albumvuller kunnen doorgaan. Met cover 'Blue Moon' als grootste dieptepunt. 'Break Away' met scheurende sax van Clarence Clemons de saxofonist uit de E-Street Band, 'Beefin' It Up' en 'Legal in Amsterdam' komen niet verder als het predicaat aardig. Dat niveau ontstijgt de samenwerking met levende legende en Tex Mex-accordeonist Flaco Jiminez in 'Cripple (Without You)' ook niet. Als daarnaast Brood niet verder komt dan wat mompelen in 'Blue Ice Moon' en 'The Talkin' weet je dat langzaam de spoeling erg dun wordt.
De articulatie en het Engels van Brood gaan er ook niet op vooruit. Voor het eerst op een plaat van Brood stoort zijn Hollands accent. 'Forever' is een ballad geschreven door Wallet Nordheim die Brood nog vaker zal opnemen.
Noemenswaardig zijn de geslaagde rocksongs 'Crackin' Up' en 'Lie & Cheat'. En vooral tijdens het fraaie slotnummer 'It ain't the Gun' weten Brood en band toch nog een interessante muzikale spanning te creëren. Maar dat is te laat en bij lange na onvoldoende om de balans voor Freeze nog positief te doen omslaan.
Foto: Herman Brood & his Wild Romance in 1991 met v.l.n.r. Ivo Severijns, David Hollestelle Jr., Herman Brood, Inge Bonthond, Lies Schilp en Roy Bakker.
DEEL 8 B
Saturday Night Live (1992) ***
Het live album Saturday Night Live komt in 1992 uit en wordt ondersteund met veel optredens. De opnames zijn het resultaat van twee optredens, 17 en 18 december 1991 in Luxor Köln. Dat waren overigens respectievelijk een dinsdag- en een woensdagavond, maar ongetwijfeld vond het platenlabel het een goed idee om nog eens te teren op Hermans bekendste plaat.
Het recente 'Freeze' is hofleverancier met nummers en dat pakt beter uit dan je op voorhand zou denken. Waar sowieso het beste van 'Freeze' op de setlist is gezet, krijgen de nummers live een veel betere uitvoering dan een jaar eerder vastgelegd is op het studioalbum. Nu pas komen 'Blue Ice Moon' en 'He'll Have to Go' überhaupt uit de verf. En groeit 'It ain't the Gun', in een net iets hoger tempo, uit tot het betere werk van Brood.
The Wild Romance speelt ook nog een aantal niet eerder verschenen covers. Van The Velvet Underground wordt 'Sunday Morning' en 'Waiting for My Man' geleend. Ook speelt Brood 'Home' van Iggy Pop. En als je als twintig jaar in de Rock 'n Roll zit en 'Great Balls of Fire' speelt, dan kan 'Knockin' on Heavens Door' van Dylan er ook nog wel bij.
'Saturday Night' en 'Sleepin' Bird', ieder afkomstig uit een andere periode blijken kort na elkaar een ijzersterk duo. De mooie uitvoering van 'Still Believe', 'Dope Sucks' met blues intermezzo en 'Rock & Roll Junkie' voeren het best-of-gehalte van de plaat verder op. Laatst genoemde plaat gebruikt Brood om de credits te geven aan een belangrijke inspiratiebron voor het nummer. Als hij "Takin' care of business" zingt over de akkoorden van 'Rock & Roll Junkie' heeft de Duitse zaal ongetwijfeld een aha-erlebnis.
De enige Duitstalige interactie met het publiek is Broods opmerking aan het einde van het optreden; 'Bis Morgen!'. Het Duitse publiek is enthousiast en niet overheersend in de mix om het juiste live gevoel mee te geven. Samen met 'Cha Cha', 'Bühnensucht' vormt Saturday Night Live daarom een mooi live drieluik dat Hermans carrière fraai weergeeft.
Herman Brood & his Wild Romance live in de Music Hall Köln 11-12-1990 (Rockpalast TV optreden):
youtube.com/watch?v=K9JkSJTvQjM
Bachman Turner Overdrive met Takin' Care Of Business:
youtube.com/watch?v=Zg1lpCK8AjI
Foto: Herman Brood & his Wild Romance in 1991 met v.l.n.r. David Hollestelle Jr., Ivo Severijns, Inge Bonthond, Herman Brood, Lies Schilp en Roy Bakker
RL, mei 2015