Onze optredens zijn bedoeld als een muzikaal eerbetoon aan Herman Brood, de meest overtuigende Nederlandse belichaming van het begrip sex, drugs en rock & roll. Ondanks zijn bekendheid vele jaren na zijn dood, zullen maar weinig mensen het muzikale oeuvre van Herman Brood goed kennen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met enerzijds zijn grillige discografie en anderzijds zijn vele nevenactiviteiten op het gebied van tv, film, theater en vooral schilderkunst. Daarom hier een dwarsdoorsnede van Hermans discografie in 10 delen, van 1977 t/m 2000: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
DEEL 7 A
Yada Yada (1988) ***
De natte droom van veel fans van Brood komt uit. Het is een goed betaalde schnabbel waardoor The Wild Romance in de oude bezetting van 'Shpritsz' in 1986 weer bij elkaar komt. Iedereen is enthousiast en wil de ontstane energie vast leggen op een nieuwe plaat. Al vertrekt Freddie Cavalli nog voor een opname gemaakt is. Eerste resultaat is een single 'Weep'. Een nummer dat in je hoofd blijft zitten, maar tot teleurstelling geen hit wordt. Toch gaat The Wild Romance door met het schrijven en opnemen van nieuwe nummers voor een nieuw album. Het getuigt van de nodige zelfspot dat Herman zodra de LP met reünie-bezetting klaar is, deze Yada Yada noemt. Die term leent hij van zijn idool Leny Bruce en is een reactie waarmee je enigszins kleinerend aangeeft dat iets al eerder is gezegd of gedaan, voorspelbaar of saai is.
George Kooymans van de Golden Earring wordt gevraagd om de productie te doen. Basgitarist Rudi Engelbert vervangt Cavalli. Hermans oogappel David Hollestelle speelt als extra gitarist mee. De band krijgt zo een ijzersterke bezetting waarbij Meerman en Engelbert beide beschikken over een geweldige 2e stem en vaak genoeg de 1e stem van Herman in de refreinen overnemen. In opener Reel to Reel etaleert Meerman direct zijn kunnen. Onder druk van Kooymans wordt tegen het einde van de opnameperiode nog een commercieel nummer gecomponeerd, het wordt 'Sleepin' Bird'. Uiteindelijke de enige hit op Yada Yada. De aandacht voor het nieuwe werk van The Wild Romance leidt in 1988 tot een uitnodiging om op Pinkpop te komen spelen, waar de band goed voorbereid aantreedt en aan de verwachtingen voldoet.
Missers zijn de van-dik-hout-zaagt-men-planken versie van The Beatles track 'Run for Y'r live' en het misplaatste 'Bucketboy'. Hoewel Kooymans niet over één nacht ijs gaat, speelt met terugwerkende kracht wederom de productie Brood partte. Yada Yada is volledig over geproduceerd. Waar sommige jaren tachtig platen nog over de nodige charme beschikken, zorgen het drumgeluid en de additionele keyboards door Otto Cooymans helaas dat Yada Yada heden ten dagen amper te pruimen is. Het zijn de boven gemiddeld goed songs als 'Sleepin' Bird', 'Cut Me Loose', 'Ghost' en 'Babies' die Yada Yada tot het beste van Brood in de jaren tachtig maken.
Wild Romance in bezetting van 'Shpritsz' + Hollestelle als gelegenheidsformatie in vermoedelijk 1986:
youtube.com/watch?v=0EOpowy_6hI
Volledig concert door Herman Brood & his Wild Romance voor Duitse TV inclusief toegift met Ruud Rozemeijer uit 1988:
youtube.com/watch?v=DkgZ36qHH4M
Herman Brood & his Wild Romance op Pinkpop 1988:
youtube.com/watch?v=_UGBFkgRZS8
Broods inspiratiebron - Sly & the Family Stone - Babies makin' Babies:
youtube.com/watch?v=44eNQCoSASk
Foto boven: Herman Brood met Rudi Engelbert op Pinkpop 1988.
Foto onder: Herman Brood & his Wild Romance in 1988 met v.l.n.r. David Hollestelle Jr., Dany Lademacher, Herman Brood, Rudi Engelbert en Ani Meerman.
DEEL 7 B
Hooks (1989) **
Brood, inmiddels 25 jaar in het vak, wint in 1998 de BV Popprijs en komt met coverplaat Hooks als opvolger van 'Yada Yada'. Het voorstel voor Hooks komt van Broods platenmaatschappij CBS. "Ze hadden me geen groter plezier kunnen doen," zegt Herman Brood. Meerman drumt nog mee op twee tracks, maar verlaat vervolgens The Wild Romance voor goed. Roy Bakker vervangt hem in de studio en gaat mee op tour, onder meer zes weken door Duitsland.
Hooks staat vol van stevige (blues-)rock mid en up tempo versies van oude rock 'n roll en soul klassiekers. Voorbij komen tracks bekend van Chuck Berry, Elvis Presley, Beach Boys, J.J. Cale, Otis Redding en Jerry Lee Lewis. Brood moet nog een aardig gevecht plegen om soul platen als 'What becomes of the broken hearted' en 'Will you still love me tomorrow' op de plaat te krijgen. Als wisselgeld mogen de gitaristen zich uitleven op 'Mabellene' en 'Brown Eyed Handsome Man'. Met melige pseudoniemen wordt verdoezeld dat een enkel nummer op Hooks toch van eigen hand is. Als Herman ook nog de cover 'Saga of New York' opneemt met als refrein "I can't wait for Saturday Night" blijkt meligheid troef.
De productie, verricht door The Wild Romance zelf en John Tilley, is opvallend verzorgd en helaas nog steeds vol met jarentachtig galm. Het is een homogene plaat waarop sterk wordt gemusiceerd. De familie Dulfer zorgt voor de nodige sax solo's. Voor het eerst is het CD boekje tevens verkoopkanaal voor Broods artwork. Coach Agency doet vanaf nu behalve bandmanagement ook aan kunstverkoop.
Hooks doet na de release qua verkoop weinig, zeker in verhouding tot de hoeveelheid moeite die erin is gestopt door de band. De eenzijdigheid van de covers op het album breken Hooks uiteindelijk op, maar het zegt ook iets over de populariteit van Hermans muziek eind jaren tachtig.
The Shirelles met Will you still love me tomorrow (1961):
youtube.com/watch?v=cnPlJxet_ac
Herman Brood & his Wild Romance met Will you still love me tomorrow (1989):
youtube.com/watch?v=nMSRDDOhgjY
Foto: Herman Brood & his Wild Romance in 1989 met v.l.n.r. David Hollestelle Jr., Rudi Engelbert, Herman Brood, Roy Bakker en Dany Lademacher
RL, mei 2015