Onze optredens zijn bedoeld als een muzikaal eerbetoon aan Herman Brood, de meest overtuigende Nederlandse belichaming van het begrip sex, drugs en rock & roll. Ondanks zijn bekendheid vele jaren na zijn dood, zullen maar weinig mensen het muzikale oeuvre van Herman Brood goed kennen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met enerzijds zijn grillige discografie en anderzijds zijn vele nevenactiviteiten op het gebied van tv, film, theater en vooral schilderkunst. Daarom hier een dwarsdoorsnede van Hermans discografie in 10 delen, van 1977 t/m 2000: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
DEEL 4 A
Go Nutz (1979) ***
Net als tegenwoordig geldt dertig jaar geleden in het Nederlandse popklimaat dat zodra je net boven het maaiveld uitsteekt, on-Nederlands goed bent en niet klinkt als Acda en de Munnik je naar Amerika moet om daar door te breken. Ook voor Herman Brood lonkt in 1979 Amerika. Zijn liefde voor Amerikaanse muziek en overlopende ambities doen Herman en Koos besluiten niet eerst nog een goede plaat in Nederland op te nemen, maar zo snel als mogelijk af te reizen naar de States.
'Shpritsz' wordt in de VS uitgebracht eenvoudigweg onder de naam Herman Brood & his Wild Romance. De hoes van het album wordt in twee pogingen aangepast aan de Amerikaanse markt. Ook wordt 'Saturday Night' opnieuw opgenomen. Met een aangepaste, minder agressieve tekst, weet de single op te klimmen tot nummer 32 in de Amerikaanse hitlijst. Goed, maar niet waar stiekem op gerekend werd.
Een tour wordt geregeld deels in het voorprogramma van The Kinks en The Cars, deels als headliner. Ook is er een platenmaatschappij die een nieuwe plaat wil opnemen. Koos veroorzaakt ter plaatse de noodzakelijke buzz en zorgt daarnaast ook dat Nederland niets van dit avontuur hoeft te missen. "
"America gave the world rock 'n roll. Now the world's giving it back." wordt ietwat grotesk geadverteerd door de platenmaatschappij. In augustus van 1979 laat Herman vanuit Amerika nog het volgende bericht door een journalist optekenen: "Dit is echt waar ik al jaren op zat te wachten. Dit geweldige land geeft me zoveel inspiratie, het is haast niet voor te stellen. Danny en ik hebben in twee weken al ontzettend veel nieuw materiaal geschreven. Als het blijft gaan, zoals het nu gaat, komen we nooit meer terug naar Nederland, alleen af en toe een tourneetje doen. Het is alsof mijn leven hier opnieuw begonnen is."
Maar de optredens worden geen doorslaand succes. Op cruciale momenten geeft Herman niet thuis. De drugs zijn in de VS op rantsoen en Herman stort op het podium van The Botton Line volledig in. Ook bij de opnames in de studio in Hollywood gaat het verkeerd. De LP Go Nutz wordt opgenomen door een Amerikaanse crew. Producer Tim O' Brien is niet gecharmeerd van drummer Meerman. Waarop Meerman gedesillusioneerd vertrekt naar Nederland. Gitarist Dany Lademacher speelt grotendeels de plaat alleen in de studio in. Daarnaast wordt een sloot aan studiomuzikanten ingezet om de plaat af te maken. Het resultaat is een zielloze plaat, die zowel in Nederland als de VS slecht wordt ontvangen.
Toch is het te makkelijk om de plaat volledig af te serveren. Go Nutz is alles behalve muzikaal oninteressant. Het veel verfijndere geluid staat anno 2015 fier overeind. Behalve piano valt er te genieten van orgel en clavecymbel, zijn er rake gitaar overdubs en is fraaie achtergrondzang vastgelegd. Hoewel volledig anoniem en zonder gezicht zijn het misschien wel de mooiste Bombita's tot dan toe.
De op single uitgebrachte en tot draak over geproduceerde ballad 'I don't need you' blijft bungelen in de onderste regionen van de top40. Overigens is Lademacher nog steeds te spreken over de ballad: "Uh, dat nummer ligt muzikaal gewoon het meest bij mezelf denk ik. Het was een fase in mijn leven dat ik meer in harmonieën ging denken in plaats van alleen in rock-and-roll beats. Het was gewoon de eerste echte mooie persoonlijke ballade die ik schreef." De plaat bevat daarnaast ook diverse fraaie rocknummers. Tracks als 'Hot shot' en 'Easy Pick up' horen bij het betere werk van Brood. Het hoogtepunt van de plaat is 'Love you like I love myself' een cover die al onderdeel van de film Cha Cha was, dit keer in een erg geslaagde studioversie. De plaat bevat nog twee covers. I'll be Doggone in 1965 opgenomen door soulzanger Marvin Gaye en tot slot 'Beauty is only skin deep' een hitsingle van de Amerikaanse soulgroep The Temptations uit 1966. Het nummer werd geschreven door Norman Whitfield in samenwerking met Eddie Holland.
De Noord Amerikaanse versie van Go Nutz met foeilelijke hoes bevat drie nummers die niet op de Nederlandse versie staan 'You can't beat me' eveneens al eerder onderdeel van de film Cha Cha, 'Stop messin' round in my mind' en 'Old memories'. Aan de laatste track hebben de Nederlandse fans niks gemist. Het artwork van de Nederlands hoes pakt iets beter uit, maar is des te tragischer zodra opvalt dat Meermans hoofd is overgeplakt met diens opvolger Walrecht.
Go Nutz voor de Noord Amerikaanse markt
In oktober 1979 landt Herman gedesillusioneerd op Schiphol. Het album Go Nutz verkoopt niet zo goed als de eerdere platen. Pers en publiek zijn langzaam een beetje klaar met de publiciteitsgeile Brood. En veel belangrijker zijn band ligt in puin. De prijs om in Amerika door te breken blijkt hoog.
Foto onder: Herman Brood & his Wild Romance kort na terugkomst uit Amerika met v.l.n.r. Peter Walrecht, Monica Tjen a Kwoei, Dany Lademacher, Herman Brood, DeeDee en Freddie Cavalli.
Herman Brood live in Paradise Theatre, Boston 1979 (audio):
youtube.com/watch?v=kTlYThHtNb0
I can't stand the Rain - Herman Brood & His wild Romance live in Parijs 1980:
youtube.com/watch?v=hiBJ39VKXCk
Love you like I love myself - Herman Brood & His wild Romance in hilarische playback act
met vanwege het vertrek van Meerman voor deze gelegenheid de componist van het
nummer op drums:
youtube.com/watch?t=96&v=BhFSMAk2tjM
Playback act Hot shot Herman Brood & His wild Romance 1980:
https://www.youtube.com/watch?v=Tpp0snzo_no
DEEL 4 B
Wait a minute (1980) **
LP Wait a minute uit 1980 krijgt een toepasselijke titel. Herman moet een pas op de plaats maken. Voorganger 'Go Nutz' werd lauw ontvangen, de verkoop viel tegen en de band was uiteengevallen, na het mislukte Amerikaans avontuur. Bij het schrijven van de liner notes heeft Herman de behoefte de situatie toe te lichten. Hij brengt het uiteraard positief: "This album was made when Herman said goodbye to the Wild Romance & hello to his new band".
Hoe graag Herman het ook zou willen, het gaat niet allemaal zoals hij zelf wil. In retroperspectief is sprake van een kentering rond de film 'Cha Cha'. Het fenomeen Herman Brood krijgt last van overexposure. Sjef van Oekel, Nederlandstalige carnavalsstampers, vele Hitkrant covers, knuffeljunk en meer tv-optredens dan de gemiddelde acht uur journaallezer. Allemaal net iets te veel waardoor eerst de pers en daarna ook de publieke opinie langzaam draaien. Net als 'Go Nutz' begint Wait a minute nog voor de eerste luisterbeurt op achterstand.
Maar ook binnen de band loopt het niet. Nieuwe drummer Peter Walrecht heeft geen klik met bassist Freddie Cavalli en krijgt daarom de ruimte om Gerrit Veen bij de band terug te vragen. Daarmee is de ritmesectie uit de tijd van 'Street' weer compleet. Ook Dany Lademacher vertrekt nadat hij Herman na een zoveelste overdosis van het toilet moet slepen. Herman pocht bij de pers nog met zijn nieuwe muzikale vrienden, maar George Kooymans blijft gewoon bij de Earring en Appie Alberts vertrekt met ruzie nog voor dat men de studio goed en wel van binnen heeft gezien.
Herman zou het liefst alles bij het oude gelaten hebben getuigen het feit dat hij weer met producer Robin Freeman en hoesontwerper Van der Meyden in zee gaat. Ook excentriekeling Kim Fowley schrijft net als op 'Go Nutz' een aantal teksten. Hoewel bovendien Cavalli en Lademacher nog betrokken zijn bij de meeste opnames is Wait a minute een minder geslaagd album dan haar voorgangers. Het tempo ligt over het algemeen net wat lager en de nummers hebben minder impact.
De plaat opent weliswaar met knaller Dynamite, een mooi uptempo statement waarbij meteen de nadrukkelijk aanwezige blazers opvallen. Vanaf het tweede nummer 'Girl of my dream' gaat de productie van Freeman tegenstaan. Er is te veel galm, de zang komt gevoelsmatig van een te grote afstand, de gitaren zijn te zwaar aangezet. Ook de blazersarrangementen in 'Keep playin' that Rock 'n Roll' en 'Propaganda' komen veel te hard in de mix. Freeman probeert te geforceerd Herman en band uit de speaker te laten knallen.
Erg goed is 'Outsight lookin' in' het logische vervolg op 'Never be clever' uiteraard geschreven door Lademacher. Ook slotnummer 'Blew my cool' is meer dan geslaagd. Het nummer is behalve de sax op de achterzijde van de hoes de enige bijdrage van Appie Alberts.
Nadat hij z'n wonden heeft gelikt pakt Herman met zijn nieuwe liveband in de loop van 1980 toch de draad weer op. Met Erwin Java op gitaar en Walrecht en Veen als uitstekende ritmesectie worden diverse Nederlandse podia weer onveilig gemaakt.
Foto boven: Herman Brood & his Wild Romance in 1980 met v.l.n.r. Erwin Java, Peter Walrecht, Herman Brood en Gerrit Veen.
Herman Brood & his Wild Romance: "Blew my cool" (live 1980):
youtube.com/watch?v=vUtWY2QSS1I
RL, mei 2015