Onze optredens zijn bedoeld als een muzikaal eerbetoon aan Herman Brood, de meest overtuigende Nederlandse belichaming van het begrip sex, drugs en rock & roll. Ondanks zijn bekendheid vele jaren na zijn dood, zullen maar weinig mensen het muzikale oeuvre van Herman Brood goed kennen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met enerzijds zijn grillige discografie en anderzijds zijn vele nevenactiviteiten op het gebied van tv, film, theater en vooral schilderkunst. Daarom hier een dwarsdoorsnede van Hermans discografie in 10 delen, van 1977 t/m 2000: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
DEEL 2
Shpritsz (1978) *****
Met openingsnummers 'Saturday Night' en het hierin overlopende 'Dope Sucks' wordt op tweede LP Shpritsz uit 1978 de nieuwe toon gezet. The Wild Romance is vernieuwd met de Belg Dany Lademacher op gitaar, Freddie Cavalli (eigenlijk: Van Kampen) op bas en spraakwaterval Ani (eigenlijk: Kees) Meerman op drums. De klik onderling is goed. Het sessieproject 'Street' maakt plaats voor een geoliede rockband op Shpritsz. Meest invloedrijk is gitarist Lademacher. Hij schrijft intensief mee aan de songs en stuwt met zijn begenadigd gitaarspel Herman en de rest van de band naar een hoger plan.
In een kort tijdsbestek worden de nummers gerepeteerd in Groningen en vervolgens opgenomen in de Relight studio's te Hilvarenbeek door producer Robin Freeman. Volgens inmiddels beproefd concept worden behalve enkele nieuwe nummers ook eerder opgenomen tracks vaak na een gedaantewisseling hergebruikt. Het nummer 'Rock & Roll Junkie', als single uitgebracht in de periode na 'Street', krijgt in een opgefokte versie wederom plek op Shpritsz. De nummers 'Back in your Love' en 'Get Lost' stonden, weliswaar haast onherkenbaar, al op 'Street'. Op het erg geslaagde 'Doin' it' komen achtergrondzangeressen The Bombita's goed naar voren. Hoewel Monica Tjen-a-Kwoei en Floor van Zutphen het moeten doen met een paar tientjes voor het inzingen in de studie zouden achtergrondzangeressen later een van de handelsmerken worden van The Wild Romance.
De term Shpritsz leent Herman van Lenny Bruce een stand-upcomedian die in 1966 op zijn 40e dood werd gevonden na een overdosis. Met deze verwijzing en ook de nummers 'Dope Sucks' en 'Rock & Roll Junkie' koketteert Herman met zijn junkie-bestaan. Het eindresultaat is een tekstueel en muzikaal samenhangend album. Shpritsz kent, vermoedelijk als gevolg van haastwerk, ook z'n slordigheden. Zo zijn de titels van de nummers op de hoes niet consequent afgebeeld en is de montage van de nummers niet altijd even netjes. 'Doin' it' wordt bruut weggedraaid voordat het slotakkoord is uitgeklonken en 'Doreen' begint met een tik. Storend, maar ook heel typerend voor de impulsieve en tevens vluchtige werkwijze van Herman.
Dertig jaar na het verschijnen van Shpritsz blijken de composities nog steeds te staan. Mede omdat indertijd geen trendy opname trucjes zijn gehanteerd heeft het album niet aan relevantie ingeboet. Een interessante muzikale spanning voelbaar waarin de vaak compositorisch relatief eenvoudige nummers hun geweldige intensiteit hebben behouden. De fraaie hoes van Dick van der Meyden, de tot de verbeelding sprekende liveband en vooral 'Saturday Night' bepalen dat Shpritsz een tijdloos goed album werd en in de loop der jaren zelfs uitgroeide tot een Nederpopklassieker.
Foto boven: Herman Brood & his Wild Romance in 1978 met v.l.n.r. Herman, Ani, Dany en Freddie
Saturday night in Toppop 1978 (playback act): youtube.com/watch?v=iCv9Q92Fy-Y
VPRO serie Classic albums over Shpritsz: youtube.com/watch?v=YridLLw6Rak
RL, mei 2015